کلام پر از اندیشه ؛
سخن سرشار از احساس ؛
اما حرف انباشته از هواست !
زندگی زنگ تفریحی بیش نیست حواست باشه زنگ بعد حساب داریم .
با دیدن زنگ حساب به این فکر فرو رفتم که چه هراسی وجود امثال آقای کردان را فرا گرفته (منظورم اوناییه که مدرک شون جعلیه و هنوز رو نشده !!!)
چند سال پیش با یکی از همکارهای واحد امتحانات اداره ی آموزش و پرورش شهرستان ... هم صحبت شدیم ایشان ــ از سر اعتماد ــ ملاقات حضوری و خارج از ساعت اداری خود با نماینده ی محترم مجلس (که بعدا ایشان به سمت وزارت نائل شدند ) را برایم تعریف کرد و گفت ؛ باورم نمی شد که چنین تقاضایی داشته باشند !
پرسیدم مگر چه درخواستی داشتند ؟
گفت اگه بگم باورت نمیشه !
گفتم سعی می کنم باور کنم آخه اتفاق هایی که در ایران رخ می دهد قابل پیش بینی نیست ما به شگفتی های این مملکت عادت کردیم .
گفت : آقای ...نماینده ی مجلس شهرمون از دانشگاه پیام نور تهران مدرک کارشناسی ارشد را کسب کردند در حالی که دیپلم شون ناقص است و نمره ی قبولی دو درس از درس های دیپلم را هنوز احراز نکردند ( در واقع دیپلم ردی هستند ) !!!
بنابر این از من درخواست کردند که ــ بدون هیچ امتحانی و بی سر و صدا ــ نمره ی قبولی آن دو درس را در کارنامه های تحصیلی ایشان درج کنم !
من با تعجب از او پرسیدم خب تو چه جوابی دادی ؟
گفت : اگر چه خیلی اصرار کردند و به من اطمینان دادند که هیچ مشکلی پیش نمی آید و ایشان مدرک کارشناسی ارشد را از دانشگاه پیام نور اخذ کردند و نیازی به دیپلم ندارند ؛ اما به او متذکر شدم که برای عملی شدن این خواسته ؛ لازم است مراحل قانونی آن طی شود و ایشان باید ثبت نام کرده و آن دو درس را امتحان دهند در غیر این صورت از حدود اختیارات من خارج است.!!!
...........................
حالا متوجه شدید که از کدام هول و هراس حرف می زنم ؟
جلوی قاضی و معلق بازی ؟؟!!
از دروغ و دروغگو بیزارم اما به حفظ آبروی مسلمان و حرمت موی سفید اعتقاد دارم ؛ کاش کمی بی سر و صداتر ... او خطا کرد ما چرا... ؟
کم من قبیح سترته ... کم من عثار وقیته ...
چه زیباست لحظه ای که انسان ها بر خوان یکرنگی حلقه می زنند و صادقانه و بی توقع همدیگر را دوست می دارند که دوست داشتن بندگان خدا ، زمینه ی دوست داشتن خداست و دوست داشتن دیگران دیدن چهره ی خداوند است .
اگر کسی چشمه ی دلش به عشق آدم ها جوشید پشتوانه ای به اندازه ی همه ی آن سرچشمه های ناب و زلال خواهد داشت آن گاه عطر عشق و عاطفه اش تا هفت آسمان خواهد پیچد.
چنین عشقی صبور است ، حسود ، متکبر یا خشن نیست ، بر راه خود اصرار نمی ورزد ،کج خلق و زود رنج هم نیست ، از حقیقت شاد می شود ، همه چیز را تحمل می کند همه چیز را باور می کند و به همه چیز امیدوار است و همه چیز را تحسین می کند و این عشق هرگز پایان نمی پذیرد.
هرگز مبادله و معامله نمی شود حالتی از بودن است که یا در آن هستیم یا نه.
عشق های کوچک پیش از معرفت به وجود می آیند و عشق های بزرگ پس از آن .
از افق من ؛ عشق شاد کردن است نه شاد بودن
عشق مهربان است ..................مهربان .........
زندگی با آن زیباست و هنگامی لذت بخش می شود که آمیزه ای از عقل و احساس باشد.
افلاطون می گه: اگه با دلت چیزی یا کسی رو دوست داری زیاد جدی نگیرش، چون ارزشی نداره ، چون کار دل دوست داشتنه ، مثل کار چشم که دیدنه ، اما اگه یه روز با عقلت کسی رو دوست داشتی، اگه عقلت عاشق شد ، بدان که داری چیزی رو تجربه می کنی که اسمش عشق واقعیه.
اول ذیقعده بهانه ی دیگری ست برای کشف« دوست داشتن» و «دوست داشته شدن» و زندگی چیزی نیست جز همین دوست داشتن ها و دوست داشته شدن ها .
و همین بهانه ای ست برای من که دخترم را عاشقانه در آغوش گیرم و دوست داشتنش را با بوسه ای ؛ یادآور شوم .
می داند که چقدر به وجودش افتخار می کنم ؛ به وجود او و همه ی دخترانی که معادلات زندگی را به آنان آموختم و لابه لای x ,y های کتاب شان ؛کتاب زندگی را نیز ورق زدیم .
از خط مستقیم گفتم و نقاط نامحدود آن و لحظاتی که هر یک می تواند نقطه ای تاثیر گذار بر خط حیات باشد نقاطی که هستی شان را بی منتها خواهد کرد .
دخترم ؛ تو شگفتی آفرینشی ... یادم هست که به تو گفته بودم ؛ خداوند ظرافت خلقتش را در همانند تو به تجلی رسانده و تو جنسی از بودنی و او چیزی بالاتر و زیباتر و عمیق تر از « دلبری و دلبردگی » در وجودت به ودیعه ننهاده است .
عزیزم جایگاه رفیع خود را بشناس که هیچ صیادی در گودالی حقیر مروارید صید نخواهد کرد .
پ . ن :
ولادت حضرت معصومه و روز دختر بر همه ی دختران و مادران آینده ی این مرز و بوم مبارک باد
دخترانی که مانند سرزمین شان تا کمر در آب رفته و موهای لخت و تیره شان را به نسیم سپرده اند و چشمان خیره و خمارشان بر پریشانی موهایشان لبخند می زند و آینده ای روشن را به انتظار نشسته اند !
روزی روزگاری پسر فقیری زندگی می کرد که برای گذران زندگی و تامین مخارج تحصیلش دستفروشی می کرد.از این خانه به آن خانه می رفت تا شاید بتواند پولی بدست آورد.
روزی متوجه شد که تنها یک سکه 10 سنتی برایش باقیمانده است و این درحالی بود که شدیداً احساس گرسنگی می کرد ، تصمیم گرفت از خانه ای مقداری غذا تقاضا کند. بطور اتفاقی درب خانه ای را زد ، دختر جوان و زیبائی در را باز کرد پسر با دیدن چهره زیبای دختر دستپاچه شد و بجای غذا ، فقط یک لیوان آب درخواست کرد. دختر که متوجه گرسنگی شدید پسر شده بود به جای آب برایش یک لیوان بزرگ شیر آورد پسر با طمانینه و آهستگی شیر را سر کشید و گفت : «چقدر باید به شما بپردازم؟ » دختر پاسخ داد: « چیزی نباید بپردازی ، مادر به ما آموخته که نیکی مابه ازائی ندارد ».
پسر گفت: پس من از صمیم قلب از شما سپاسگذاری می کنم .
سال ها بعد دختر جوان به شدت بیمار شد پزشکان محلی از درمان بیماری او اظهار عجز نمودند و او را برای ادامه معالجات به شهر فرستادند تا در بیمارستانی مجهز ، متخصصین نسبت به درمان او اقدام کنند.
دکتر هوارد کلی ، جهت بررسی وضعیت بیمار و ارائه مشاوره فراخوانده شد هنگامی که متوجه شد بیمارش از چه شهری به آنجا آمده برق عجیبی در چشمانش درخشید بلافاصله بلند شد و به سرعت به طرف اطاق بیمار حرکت کرد لباس پزشکی اش را بر تن کرد و برای دیدن مریضش وارد اطاق شد ، در اولین نگاه او را شناخت.سپس به اطاق مشاوره بازگشت تا هر چه زودتر برای نجات جان بیمارش اقدام کند از آن روز به بعد زن را مورد توجهات خاص خود قرار داد و سر انجام پس از یک تلاش طولانی علیه بیماری ، پیروزی از آن دکتر کلی گردید.
آخرین روز بستری شدن زن در بیمارستان بود به درخواست دکتر ،هزینه درمان زن جهت تائید ؛ نزد او برده شد دکتر گوشه صورت حساب چیزی نوشت آن را درون پاکتی گذاشت و برای زن ارسال نمود.
زن از باز کردن پاکت و دیدن مبلغ صورت حساب واهمه داشت مطمئن بود که باید تمام عمر را بدهکار باشد سرانجام پاکت را باز کرد ، چیزی توجه اش را جلب کرد چند کلمه ای روی قبض نوشته شده بود آهسته آن را خواند:
بهای این صورتحساب قبلاً با یک لیوان شیر پرداخت شده است !!!
پ . ن
آسمان را بنگر زیر ابرهای پریشان سیاه ،سکه ای هست طلا ،عشق را می بینی که از آن جا به زمین می تابد .
نیستی ام مرا هر دم به سرچشمه ی هستی ات سو می دهد و پناه بی پناهی هایم می شود اما اکنون قالب تهی کرده و شاکی ام نه شاکر ... توقع نداشته باش که چون همیشه ببویم و ببوسم چارق و دستکت را .
گفته ای که جز تو روزی رسان نیست و دیگران وسیله اند ؛ کرم کرده و خود وسیله باش که ؛ کار را که کرد آن که تمام کرد.
نمی خواستم ببینم جوان رشیدی را که برای واکس زدن کفشی سر به زیر انداخته و تلاش می کند رزق و روزی مقدر شده ی تو را از وسیله ها ؛ طلب کند ......
نمی توانم ببینم زیر اندازش بوریاست و رو اندازش آسمان پر ستاره ی تو ؛ که می شد یکی از آن ستاره ها مال او باشد و نیست ... می شد بالشتش عاریه ای نباشد و هست ... خدایا کرمت را شکر ...
نمی دانم این رواندازی که برای حامدم مهیا کرده ای می تواند او را گرم نگه دارد ؟ شنیده ام که کودکان را دوست می داری ؟ آیا حامد در جرگه ی کودکان نیست ؟
نمی دانم این خورشید تابان تو ؛ که هزاران دیگ در آن می جوشد می تواند اجاق خانه ی زینبم را گرم و مطبوع کند؟
سی و اندی سال پیش در سوم آبان ؛ پای انسانی را به این گیتی باز کردی و مقدراتش را نوشتی اما چرا این گونه تلخ ؟
با شوخ طبعی تولدش را تبریک می گویم و تظاهر به خوشحالی می کنم در حالی که غمی را در نهان خانه ی دل محبوس کرده و توقع دارم که او نفهمد .
الهی ؛ می دانم که همواره به تعهداتت پای بندی و هستی و هیچ گاه اسیران خاک را تنها نمی گذاری ...
شاکی ام از خود و توانایی های محدودم و شرمسار از آن که هرگاه بنده ای از بندگانت محتاج توست همان موقع من از همه بی خاصیت ترم مثل آن شب که در کابوسی وحشتناک فرزندم در خطر بود و من چون سنگی سخت توان حرکت نداشتم و فریادم بی صدا بود و گریه هایم بدون اشک... جای شکرش را باقی گذاشتی وقتی از خواب پریدم و دیدم که رویایی بیش نبوده .
خدایا همیشه و در همه حال شکر گفته و صبوری پیشه کرده ام اما اکنون این من نیستم که در تنگنای مشکلات نه راه پس دارد و نه راه پیش .
درهای رحمتت را بر او بگشا که اینک احساس ؛ بر بندگی ام چیره گشته و توان دیدن و شنیدن مشقت هایش را ندارم .
می ترسم طاقت نیاورم و زبان به کفر باز کنم و شرمنده ی تو و او شوم ؛ او که خود ناشکری نمی کند و از همیشه بنده تر است او که غیر از آسمان آبی تو ، راه گریزی در پیش ندارد و چشم به ستارگان رحمتت دوخته است .
من کی ام که بخواهم دیگران را یاری رسانم ؟ یار و یاور همگان تویی ؛ در اثبات ناتوانیم همین بس که تبی مرا از پا می اندازد .
فقط نمی فهمم که چرا به دستگیری از نیازمند و انفاق و یاری هم نوعان سفارشم کردی و از بی تفاوتی و سنگ دلی بر حذرم داشتی ؟
دستانم را بسته ای و چشمانم را باز گذاشته ای تا ببینم و نتوانم .... پس چشمانم را نیز مانند دستانم بی خاصیت قرار ده که یارای دیدن درد و رنج هم نوع را ندارم .
پ .ن.
در آستانه ی تولدش ؛ مرگ مصائبش را از تو خواهانم .
یعزّمن یشاء و یذلّ من یشاء
اگه خطوط در هم ریخته ی این پست مبهمه در عوض جمله ی آخرش گویاست.
" امّن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء "
چگونه می توانم امید نداشته باشم به عدالت روزگار ، درحالی که می دانم ، کسی که بر روی پر قو می خوابد همان رویایی را می بیند که کسی که سر بر روی زمین می گذارد و می خوابد.
جبران خلیل
پس از یک و نیم سال فعالیت مداوم و پیگیری مستمر سرانجام انجمن نقد کتاب یاران اندیشه شناسنامه دار شد و با شماره 115 به ثبت رسید . به گفته مسئولان فرهنگی این نخستین انجمن فرهنگی شناسنامه دار در شهرستان لنجان و استان اصفهان است امید است این موفقیت گامی در جهت توسعه فرهنگ کتابخوانی و گسترش باور نقد و نقدپذیری در جامعه ما باشد . به همه کسانی که در کسب این توفیق سهیم بوده اند و به همه آنانی که برای فرهنگ این مرز و بوم به اندازه ی توان تلاش می کنند تبریک می گویم ..jpg)
باز امشب بی خوابی زد به سرم و مرا راهی کوچه پس کوچه های این سرزمین بدون مرز کرد.
امروز ایمیلی از دوستی به دستم رسید ناخواسته لشگری منسجم از کلمات را به جنگم فرستاده بود سلول های مغزم با آرایشی نامنظم به ستیزه جویی برخاستند ؛ که حاصل این نبرد شد بی خوابی و آوارگی در نت ...
تمام آنچه حقوق مدنی زن است با اختیار غیر است.شما برای گرفتن گذر نامه و ارث و ...هم نیاز به غیر دارید.
در باور بیشتر مردان جامعه ؛ زن یک شئی است.مالک آن می شوند و حق دخل و تصرف در آن را دارند.شئی که حقوق ندارد.شئی که حق اظهار نظر و مخالفت ندارد. وظیفه شئی یک امر مکانیکی ثابت است.دینامیک و پویایی برای شئی بی معنی است.
باخواندن این عبارات دردی غریب همه ی وجودم رافرا گرفت .
:::::::::::::::::::::::::::::::
امروز دوست و همکاری با اصرار خواست که مرا به منزل برساند نگاهش گوشی محرم می طلبید ؛ رضایت دادم و سوار شدم زودتر از آن چه که فکر می کردم لب به سخن گشود ... سخن که نه ؛ شکوه .
در طول این سفر کوتاه از نارفیقی و حسادت یک رفیق و همراه و یک همسر و همدم نالید و گفت که چنین و چنان است... همسرم نمی تواند توانایی های مرا ببیند نمی خواهد قبول کند که هر زنی مانند هر مردی ـــ نه هر انسانی ـــ دارای توانایی هایی قابل ستایش است و به من حسادت می کند و ...
خانم راننده ؛ من و اندوه و سر درد را که بین راه سوار شده بودند سر محله مان پیاده کرد و رفت .
:::::::::::::::::::::::::::
امشب دوستی که برای عیادت دو طفلان بیمار به منزل ما آمده بود از کمپین زنان و حقوق از دست رفته ی زنان گفت و از من پرسید: به سایت کمپین زنان سرزدی ؟متنش را خواندی؟ امضا کردی ؟
با لبخندی به سرعت موضوع سخن را عوض کردم و ازهیئت بانوان دوچرخه سوار در اصفهان گفتم.
نمی دونم چرا امروز همه جا سکوت کردم ؟
پ .ن.
همواره از سخن گفتن در مورد حقوق اجتماعی تعریف نشده ی زنان طفره می روم و می دانم که این دعوای خانوادگی سرانجامی ندارد.
چه کسانی رو در روی هم می ایستند ؟ عشق علیه عشق؟
من بر این باورم که عشق با عشق نمی ستیزد و باید این باور در وجود همگان شکل گیرد و مرز بین زن و مرد در هاله ای از مه غلیظ چنان فرو رود که قابل تفکیک نباشد و حقوق انسانی مانند باران بر همه فرود آید و فقیر و غنی ،خرد و درشت ،مرد و زن نشناسد .
من و تو ،ما شویم و هر آن چه برای یکی پسندیده است برای دیگران نیز نکو باشد .
الان نمی دونم باید بگم : بزک نمیر بهار می آد ؟! یا گر صبر کنی زغوره حلوا سازی ؟ ! یا شتر در خواب بیند پنبه دانه ؟!
موقعیت ها و منصب ها فصلی اند و گذرا ؛ سرد یا گرم سپری می شوند .
پست و مقام ؛ عرضی به وسعت دنیا و طولی به بلندای عمر ندارد و برای تسخیر دیواری چنین کوتاه ؛ پوشیدن زره و چاک کردن سینه و زیر آب زدن و مبارزه کردن ـــ آن هم با جنسی نابرابر ـــ کمی دور از عقل است!چرا که هیچ زنی حد و قواره ی خویش ؛ برابر با برادر ندید !!
گاهی آن چه که برای دیگران آرزوست و در حسرتش به سر می برند و برای تصاحبش دست به هر تزویری می زنند ؛ برای دیگری ؛ تنها خاطره ای فراموش نشدنی است.
این علائق اند که اشتیاق به کار را زنده نگه می دارد و گرنه کار کردن بدون شوق ؛ پتک بر آهن سرد کوبیدن است .
به گمانم ؛ این روزها خدمت کردن یعنی موقعیتی را به سخره کشیدن و از آن بهره جستن است .
پ . ن.
اعوذ بالله منم شیطان رجیم
اسم ابلیس که می آید به خدا پناه می بریم و با شنیدن نام عمرو عاص ، ابوموسی اشعری و ابن ملجم و ... از زیر و رو بودن شمشیر ها و رنگ و ریاهایشان فریادمان بلند می شود و لعنت می فرستیم !!
گاهی که به اطرافم نگاه می کنم (حتی وقتی در آینه ) ابوموسی های اشعری و عمرو عاص ها و ابن ملجم های زیادی می بینم !!! آنانی که نام با شریعت آراستند اما در مرام شان هیچ نشانی از شریعت مداری نیست ...
کاش می توانستند بفهمند ؛ آن چه برای دیگران رویاست برای من خاطره ای بیش نیست ....
